Gustav Traub

Ο Gustav Traub, που γεννήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 1885 στο Lahr του Μαύρου Δάσους και πέθανε στις 16 Μαΐου 1955 στο St. Märgen, ήταν διάσημος Γερμανός ζωγράφος και γραφίστας.
Σε ηλικία δώδεκα ετών, ο Gustav Traub ζωγράφισε με ακουαρέλες την εκκλησία του Burgheim και αργότερα έμαθε το επάγγελμα του αρχιζωγράφου. Αφού σπούδασε στη Σχολή Τεχνών και Χειροτεχνίας της Καρλσρούης, πέρασε δύο χρόνια στο Παρίσι πριν μετακομίσει στο Μόναχο. Εκεί διεύρυνε το ρεπερτόριό του με τοπιογραφίες από την Άνω Βαυαρία και δημιούργησε σχέδια με κόκκινη κιμωλία καθώς και πολυάριθμες εικονογραφήσεις βιβλίων. Για επτά χρόνια, από το 1912 έως το 1920, εργάστηκε για το Meggendorfer-Blätter και δημιούργησε τουλάχιστον 493 εικονογραφήσεις. Από το 1918 περίπου έως το 1943, εργάστηκε για την εφημερίδα Fliegende Blätter. Σχεδίασε επίσης τα portfolio για τα βιβλία του Gottfried Keller «Sieben Legenden» (1920) και «Stille Zeiten» (1921), καθώς και τις εικονογραφήσεις για τον ποιητικό τόμο «Tu’ ab den Staub der Straße» του Stefan Peuchel.
Ο Traub συμμετείχε σε εκθέσεις στο Glaspalast του Μονάχου και παρουσίασε είκοσι πίνακες τοπίου στη Μεγάλη Γερμανική Έκθεση Τέχνης από το 1937 έως το 1944. Το 1939, στα γενέθλια του Χίτλερ, του απονεμήθηκε ο τίτλος του καθηγητή, αφού ο Χίτλερ είχε αποκτήσει μερικά από τα έργα του μετά από μια έκθεση στο Σπίτι της Γερμανικής Τέχνης. Την ίδια χρονιά πραγματοποιήθηκε στο Lahr μια συνολική έκθεση με τα προηγούμενα έργα του Traub. Δραστηριοποιήθηκε ως γραμματέας της Ένωσης Καλλιτεχνών Σχεδίου και ήταν μέλος του Συνεταιρισμού Καλλιτεχνών του Μονάχου.
Κατά τη διάρκεια των διακοπών του στο ξενοδοχείο Goldene Krone στο St. Märgen το καλοκαίρι του 1940, γνώρισε τον ζωγράφο του Μαύρου Δρυμού Karl Hauptmann. Αφού ο ίδιος και η σύζυγός του έχασαν όλα τα υπάρχοντά τους στο Μόναχο, δημιούργησε ένα στούντιο στο St. Märgen το 1941. Εκεί, στο στούντιό του στη σοφίτα της Wagensteigstraße 4, πέθανε στις 16 Μαΐου 1955 και αναπαύθηκε στο Kempten.
Κατά τη διάρκεια της θητείας του στον Άνω Μαύρο Δρυμό, ο Traub ζωγράφιζε συχνά σε μοριοσανίδες, καθώς ήταν εύκολα διαθέσιμες εκείνη την εποχή. Ήταν επίσης λάτρης της μουσικής και δραστηριοποιήθηκε ως συγγραφέας, συνθέτοντας ανέκδοτα από τα νεανικά του χρόνια. Το έργο του ως γραφίστας επηρεάστηκε στιλιστικά από τον φίλο του Ferdinand Staeger.