Heinrich Rettig

Ο Heinrich Rettig, που γεννήθηκε στις 30 Μαΐου 1859 στο Breslau της επαρχίας της Σιλεσίας και πέθανε στις 4 Δεκεμβρίου 1921 στο Μόναχο, ήταν ένας Γερμανός ζωγράφος με πολλά ταλέντα. Το έργο του περιελάμβανε τοπία, αρχιτεκτονική, σκηνές του είδους και πορτρέτα, ενώ εργάστηκε και ως εικονογράφος.

Γιος του εμπόρου Jakob Rettig και της συζύγου του Ida, το γένος Steinlein, ο Heinrich γεννήθηκε στο Breslau. Ξεκίνησε την εκπαίδευσή του στο Γυμνάσιο Maria-Magdalenen, από όπου αποφοίτησε την άνοιξη του 1879. Στο Βερολίνο, ξεκίνησε τις καλλιτεχνικές του σπουδές στην Bauakademie, αλλά σύντομα μεταφέρθηκε στην Kunstakademie, όπου πέρασε πέντε χρόνια σπουδάζοντας ζωγραφική κοντά σε διάσημους καλλιτέχνες όπως ο Paul Thumann, ο Otto Knille και ο Ernst Hildebrand. Με το παρατσούκλι «Βαρόνος», ήταν μέλος της φοιτητικής ένωσης Τάρταρος στο Ντίσελντορφ, αν και δεν ήταν εγγεγραμμένος στην εκεί Ακαδημία Τέχνης. Γύρω στο 1885 εγκαταστάθηκε στο Μόναχο, όπου παντρεύτηκε το 1890 την τοπιογράφο και ζωγράφο μορφών Ida von Clesius και εξέθετε τακτικά τα έργα του στο Glaspalast. Η υδατογραφία του «Η γριά γυναίκα» τιμήθηκε με το «Μικρό Χρυσό Μετάλλιο» στη Διεθνή Έκθεση Τέχνης του Μονάχου το 1897. Ο Rettig ήταν μέλος πολλών ενώσεων καλλιτεχνών, μεταξύ των οποίων ο Συνεταιρισμός Καλλιτεχνών του Μονάχου, η «Die 48» και η Ένωση Εκθετών Καλλιτεχνών του Μονάχου. Δίδασκε επίσης μαθήματα ακουαρέλας για γυναίκες, με την Ida Paulin να είναι μία από τις προσωπικές του μαθήτριες. Πριν από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, πραγματοποίησε ένα ταξίδι μελέτης στη Βενετία και ζωγράφισε στο Hiddensee το 1920.

Στη δεκαετία του 1880, ο Rettig δημιούργησε τον νατουραλιστικό πίνακα «Vorstadthof», ο οποίος αποτυπώνει τη θλιβερή ατμόσφαιρα μιας αυλής προαστίου του Βερολίνου και αποκτήθηκε από τις Κρατικές Συλλογές Ζωγραφικής της Βαυαρίας το 1916. Ωστόσο, ήταν κυρίως γνωστός για τις ακουαρέλες του, οι οποίες συχνά περιλάμβαναν σκηνές είδους με γυναικείες φιγούρες. Η ικανότητά του να αποτυπώνει χαρακτήρες και συναισθήματα του χάρισε τη φήμη του «φυσιογνωμιστή και ζωγράφου των ψυχών», ενώ η δεξιοτεχνική επεξεργασία των θεμάτων του θεωρήθηκε αριστούργημα. Εκτός από τη ζωγραφική του, ο Rettig εργάστηκε επίσης ως εικονογράφος, μεταξύ άλλων για το περιοδικό «Die Gartenlaube» το 1891 και για τον υπέροχο ποιητικό τόμο «Liebe und Leben» του Friedrich von Bodenstedt, ο οποίος εκδόθηκε στη Λειψία το 1892.