Ivo SALIGER

Ο Ivo Saliger γεννήθηκε στις 21 Οκτωβρίου 1894 στο Königsberg-Wagstadt της Μοραβίας και πέθανε στις 14 Ιανουαρίου 1987 στη Βιέννη. Ήταν αυστριακός ζωγράφος και χαράκτης που χρησιμοποιούσε περιστασιακά το ψευδώνυμο Ovid Seralgi.

Ο Σάλιγκερ ανακάλυψε το πάθος του για την τέχνη στα νεανικά του χρόνια. Αφού η οικογένειά του μετακόμισε στο Όλομουτς, έλαβε τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής και αργότερα παρακολούθησε γυμνάσια στο Όλομουτς και στη Βιέννη. Από το 1908, η Βιέννη ήταν η μόνιμη κατοικία του. Εκεί ξεκίνησε τις σπουδές του στο Graphische Lehr- und Versuchsanstalt υπό τον Ludwig Michalek και τις συνέχισε από το 1912 έως το 1917 στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Βιέννης υπό τους Rudolf Jettmar και Ferdinand Schmutzer. Ήδη από το 1913, ο Saliger παρουσίασε το έργο του σε διάφορες εκθέσεις, μεταξύ άλλων στο Künstlerhaus της Βιέννης.

Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του, ο Saliger εργάστηκε για λίγο ως βοηθός του Michalek στο Graphische Lehr- und Versuchsanstalt. Αργότερα έζησε ως ανεξάρτητος καλλιτέχνης στη Βιέννη. Το 1930 συνέχισε τις σπουδές του στην «Academie moderne» στο Παρίσι, προκειμένου να τελειοποιήσει τη ζωγραφική του με λάδι και την απεικόνιση του γυναικείου γυμνού. Τα έργα του έτυχαν μεγάλης εκτίμησης στη Βιέννη καθώς και στο Παρίσι και το Γκρατς, και το 1933 του απονεμήθηκε το μετάλλιο της πόλης του Γκρατς για τον πίνακα «Morgenbad».

Ο Σάλιγκερ εντάχθηκε παράνομα στο NSDAP το 1936 και έγινε τακτικό μέλος το 1938. Οι πίνακές του ήταν πολύ δημοφιλείς στους εθνικοσοσιαλιστές και παρουσιάστηκαν στις Μεγάλες Γερμανικές Εκθέσεις Τέχνης μεταξύ 1937 και 1944.

Λίγα είναι γνωστά για το καλλιτεχνικό έργο του Saliger μετά το 1945. Πέθανε το 1987 στη Βιέννη ή πιθανώς στο Bad Goisern και θάφτηκε στο νεκροταφείο του Hernals.

Ο Saliger ήταν γνωστός για τις απεικονίσεις γυναικείων γυμνών και ομαδικών εικόνων, καθώς και για τα τοπία και τα πορτρέτα του. Ορισμένα από τα πρώιμα έργα του παρουσιάζουν ιατρικά θέματα, ενδεχομένως επηρεασμένα από τη λευχαιμία της αδελφής του. Αργότερα, αντλούσε συχνά σκηνές από την ελληνορωμαϊκή μυθολογία, ενσωματώνοντας μοντέρνα στοιχεία που προσέδιδαν στα έργα του ένα ανησυχητικό αποτέλεσμα. Ωστόσο, το ζωγραφικό του ύφος έγινε αδύναμο και η χρωματική του παλέτα συγκριτικά θαμπή, όταν υπέκυψε στους αισθητικούς κανόνες της ναζιστικής πολιτικής για την τέχνη και αγνόησε τα επιτεύγματα του μοντερνισμού.