Käthe Härlin

Η Käte Schaller-Härlin, το γένος Härlin, (* 19 Οκτωβρίου 1877 στο Mangalore, Karnataka, Ινδία, † 9 Μαΐου 1973 στη Στουτγάρδη-Ρότενμπεργκ, πλήρες όνομα: Katharina Maria Schaller-Härlin) ήταν Γερμανίδα ζωγράφος γνωστή για τα πορτρέτα, τις νεκρές φύσεις και τους μνημειακούς εκκλησιαστικούς πίνακες.

Η Härlin ήταν το τέταρτο από τα οκτώ παιδιά του προτεστάντη πάστορα και ιεραπόστολου στην Ινδία Emmerich Härlin και της συζύγου του Anna Härlin, το γένος Nast. Μεγάλωσε στο Gruibingen. Η μικρότερη αδελφή της ήταν η κεραμίστρια Dorkas Reinacher-Härlin.

Η Härlin φοίτησε στο γυμνάσιο του θείου της στο Göppingen, το Härlinsche Töchterinstitut. Γύρω στο 1893, άρχισε τις σπουδές της στη Σχολή Τεχνών και Χειροτεχνίας της Στουτγάρδης υπό τη διεύθυνση της Magdalene Schweizer. Στο Württembergischer Malerinnenverein παρακολούθησε μαθήματα γυμνού σχεδίου με τον Rudolf Yelin the Elder. Από το 1900 έως το 1904 σπούδασε στη Damenakademie des Münchner Künstlerinnenvereins και δημοσίευσε τις πρώτες της εικονογραφήσεις στα περιοδικά Jugend και Meggendorfer Blätter. Τα ταξίδια σπουδών της την οδήγησαν στην Ιταλία και τη Γαλλία.

Το θερινό εξάμηνο του 1909 παρακολούθησε μαθήματα με τον Adolf Hölzel στη Βασιλική Ακαδημία Καλών Τεχνών της Στουτγάρδης. Το 1911 παντρεύτηκε τον ιστορικό τέχνης και έμπορο τέχνης της Στουτγάρδης Hans Otto Schaller, με τον οποίο απέκτησε μια κόρη, τη Sibylle. Ο Hans Otto Schaller έπεσε πριν από την Ιπρ το 1917.

Η Schaller-Härlin ήταν κυρίως γνωστή ως ζωγράφος πορτραίτων και μπόρεσε να εξασφαλίσει τα προς το ζην και να μεγαλώσει την κόρη της χάρη σε ένα μεγάλο δίκτυο. Ζωγράφισε πορτραίτα πολλών γνωστών προσωπικοτήτων, όπως ο Theodor Heuss και η Elisabeth Mann.

Το 1944, το σπίτι και το εργαστήριό της στη Στουτγάρδη καταστράφηκαν, οπότε μετακόμισε στο Eschach. Το 1950 μετακόμισε στη Villa Schaller στο Rotenberg της Στουτγάρδης, όπου έζησε μέχρι το θάνατό της. Η Käte Schaller-Härlin συνέχισε να ζωγραφίζει κυρίως νεκρές φύσεις μέχρι τα βαθιά της γεράματα.

Μαζί με τον αρχιτέκτονα εκκλησιών Martin Elsaesser, δημιούργησε τοιχογραφίες και υαλογραφίες για διάφορες προτεσταντικές εκκλησίες στη Βυρτεμβέργη, όπως η προτεσταντική ενοριακή εκκλησία στη Στουτγκάρδη-Γκάισμπουργκ (1913), η προτεσταντική εκκλησία του Αγίου Μαρτίνου στο Oberesslingen (1918), η προτεσταντική εκκλησία του Αγίου Blasius στο Holzelfingen (1909), η προτεσταντική εκκλησία του Λούθηρου στο Baden-Baden Lichtental (1907 και 1910) και η Eberhardskirche στο Tübingen (1911).

Το έργο της περιλαμβάνει εικονογραφήσεις, ιερές τοιχογραφίες και υαλογραφίες, πορτρέτα, νεκρές φύσεις και τοπία. Οι σπουδές του Τζιόττο στη Φλωρεντία διαμόρφωσαν το μνημειακό ζωγραφικό της ύφος, το οποίο αντλούσε στοιχεία από τη ζωγραφική Art Nouveau και εκσυγχρονιζόταν διαρκώς μέσα από τις συναντήσεις με έργα των Henri Matisse, Maurice Denis και Paul Cézanne. Ως γυναίκα, διαδραμάτισε βασικό ρόλο στον σχεδιασμό ιερών τοίχων και παραθύρων.

Ο τάφος της Käte Schaller-Härlin βρίσκεται στο νεκροταφείο της Πράγας στη Στουτγάρδη.