Miklós Barabás
Ο Miklós Barabás (10 Φεβρουαρίου 1810, Márkosfalva, κομητεία Háromszék, Ουγγαρία – 12 Φεβρουαρίου 1898, Βουδαπέστη, Ουγγαρία) ήταν Ούγγρος ζωγράφος, διάσημος για τις αξιόλογες προσωπογραφίες του, όπου αποτύπωσε την ουσία σημαντικών προσωπικοτήτων, όπως ο νεαρός Φραντς Λιστ το 1847 και ο αυτοκράτορας Φραγκίσκος Ιωσήφ Α’ το 1853.
Ο Barabás έλαβε τη μόρφωσή του στο προτεσταντικό σχολείο του Nagyenyed (σημερινό Aiud, Ρουμανία). Δείχνοντας καλλιτεχνικό ταλέντο από νεαρή ηλικία, επιχείρησε να μεταβεί στη Βιέννη το 1829, όπου σπούδασε για λίγο κοντά στον Γιόχαν Έντερ. Επιστρέφοντας στο Kolozsvár (σημερινό Cluj-Napoca, Ρουμανία) το 1830, τελειοποίησε τις δεξιότητές του στη λιθογραφία υπό την καθοδήγηση του Gábor Barra (1799-1837). Μέχρι το 1831 είχε μετακομίσει στο Βουκουρέστι της Ρουμανίας. Το καλλιτεχνικό του ταξίδι τον οδήγησε στην Ιταλία το 1834-1835, όπου σπούδασε ζωγραφική ακουαρέλας υπό την καθοδήγηση του William Leighton Leitch, ενός Σκωτσέζου καλλιτέχνη που επηρέασε σημαντικά το μελλοντικό του έργο. Ο Barabás εγκαταστάθηκε στην Πέστη το 1855.
Ο Barabás συγκέντρωσε τεράστια υποστήριξη από λογοτεχνικές και πολιτικές προσωπικότητες της Μεταρρυθμιστικής Εποχής, αναδεικνυόμενος σε πρωτοπόρο πρόσωπο της ουγγρικής εθνικής τέχνης. Έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της καλλιτεχνικής σκηνής στην Ουγγαρία και του αποδίδεται η θεμελίωση της ουγγρικής ζωγραφικής του είδους. Το αριστούργημά του, «Ρουμανική οικογένεια που πηγαίνει στο πανηγύρι» (1844), χαιρετίστηκε ως η επιτομή της λαϊκής ζενερίκ ζωγραφικής και έλαβε αναγνώριση στην έκθεση της Ένωσης Τέχνης της Βιέννης το 1844, προτού μαγέψει το κοινό στην Πέστη.
Καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του στην Πέστη, ο Barabás αντιμετώπισε οικονομικές προκλήσεις σε περιόδους απολυταρχίας, γεγονός που τον οδήγησε να διαφοροποιήσει τις καλλιτεχνικές του αναζητήσεις, επιχειρώντας να ασχοληθεί με τη φωτογραφία και τη ζωγραφική βωμών. Η επιμονή του κορυφώθηκε με την ίδρυση της Καλλιτεχνικής Εταιρείας το 1859, της οποίας διετέλεσε πρόεδρος από το 1862 έως τον θάνατό του.
Το έργο του Barabás περιλαμβάνει ένα ευρύ φάσμα επίσημων πορτραίτων που αποτυπώνουν την ελίτ της Ουγγαρίας, της Αυστρίας και της Ρουμανίας. Τα θέματά του κυμαίνονταν από πολιτικές προσωπικότητες, μουσικούς και λογοτεχνικές εικόνες μέχρι θρησκευτικούς ηγέτες, στρατιωτικό προσωπικό και μέλη της υψηλής κοινωνίας. Επιπλέον, απεικόνισε σκηνές της αγροτικής ζωής και δημιούργησε οδυνηρά οικογενειακά πορτραίτα αγροτών. Φημισμένα για το ρεαλιστικό του ύφος, τα έργα του Barabás είχαν απήχηση στην Ευρώπη των μέσων του 19ου αιώνα, πριν από την έλευση της φωτογραφίας και του κινήματος του ιμπρεσιονισμού. Ακόμη και στα τελευταία του χρόνια, συνέχισε να απαθανατίζει σημαντικές προσωπικότητες, όπως τον σεβαστό Ούγγρο ποιητή János Arany το 1884.
Η κληρονομιά του Barabás επεκτάθηκε πέρα από τις καλλιτεχνικές του προσπάθειες, καθώς διετέλεσε μέλος του ουγγρικού κοινοβουλίου εκπροσωπώντας την Πέστη από το 1867 έως τον θάνατό του στη Βουδαπέστη.