Otto ACKERMANN-PASEGG

Ο Otto Ackermann, που γεννήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 1872 στο Βερολίνο και πέθανε στις 31 Μαΐου 1953 στο Ντίσελντορφ, ήταν ένας σημαντικός Γερμανός ζωγράφος που ειδικεύτηκε κυρίως σε τοπία, θαλασσογραφίες και πορτρέτα.

Ο Άκερμαν έλαβε την καλλιτεχνική του κατάρτιση μέσω ιδιωτικών μαθημάτων ζωγραφικής στο εργαστήριο του διάσημου ναυτικού ζωγράφου Χέρμαν Έσκε στο Βερολίνο. Πραγματοποίησε εκπαιδευτικά ταξίδια στην Ιταλία, το Βέλγιο και την Ολλανδία, ενώ ιδιαίτερα αξιοσημείωτη είναι η παραμονή του στο Katwijk το 1905/1906. Από το 1897 έζησε στο Ντίσελντορφ, όπου ήταν μέλος της ένωσης αξιωματικών της περιφέρειας Landwehr του Ντίσελντορφ και έγινε γνωστός ως ζωγράφος τοπίων του Κάτω Ρήνου. Το 1897 παντρεύτηκε την Gertrud Steven από την Κολωνία, με την οποία απέκτησε έναν γιο ονόματι Carl-Josef (1898-1938), ο οποίος αργότερα έγινε γνωστός ως αρχιτέκτονας και κυβερνητικός αρχιτέκτονας. Κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου υπηρέτησε με τον βαθμό του λοχαγού. Τον Ιούνιο του 1915, υπέστη την απώλεια του αδελφού του Kurt, 14 χρόνια νεότερού του, ο οποίος ήταν 2ος διοικητής του αερόπλοιου LZ 37 και καταρρίφθηκε από τον Reginald Alexander John Warneford ενώ πετούσε πάνω από τη Γάνδη.

Ο Ackermann υπήρξε πρώιμο μέλος της Deutscher Künstlerbund και δραστηριοποιήθηκε καλλιτεχνικά στο Ντίσελντορφ, όπου ήταν μέλος της Düsseldorfer Künstler-Vereinigung 1899 και της Künstlerverein Malkasten από το 1898 έως το 1953. Κατείχε μάλιστα την προεδρία από το 1932. Κατά τη διάρκεια της εθνικοσοσιαλιστικής εποχής, το Malkasten ευθυγραμμίστηκε, με τον Ackermann να διορίζεται νέος πρόεδρος της ένωσης το 1934 μετά από αλλαγή του καταστατικού. Σε αυτόν τον ρόλο, εννέα μέλη «μη αριανής» καταγωγής αποβλήθηκαν από την ένωση το 1935. Ωστόσο, λόγω της πίεσης του NSDAP, αναγκάστηκε να παραιτηθεί από την ηγεσία της ένωσης το 1938. Η καλλιτεχνική κληρονομιά του Άκερμαν διαχειρίζεται από το Rheinisches Archiv für Künstlernachlässe στη Βόννη. Πέθανε στο διαμέρισμά του στην οδό Hünefeldstraße 8, ως αποτέλεσμα οικιακού ατυχήματος στο οποίο υπέστη κάταγμα του βασικού κρανίου.

Στους πίνακές του, ο Ackermann προτιμούσε μοτίβα από τον Κάτω Ρήνο, τις βελγικές, ολλανδικές και γερμανικές ακτές της Βόρειας Θάλασσας, καθώς και από το Μεκλεμβούργο και τη βορειογερμανική πεδιάδα. Συμμετείχε σε εκθέσεις στο Ντίσελντορφ, το Βερολίνο και το Μόναχο μέχρι και τη δεκαετία του 1920. Μια κορυφαία στιγμή ήταν η συμμετοχή του με τον πίνακα «Platz im Schnee» στην 3η ετήσια έκθεση του Deutscher Künstlerbund στο Μουσείο του Μεγάλου Δούκα στη Βαϊμάρη. Επίσης, εξέθεσε έργα του στη Δρέσδη, το Βερολίνο, το Μόναχο και την υιοθετημένη του πατρίδα, το Ντίσελντορφ, το 1904 και το 1906. Έλαβε αναγνώριση στη Βαρκελώνη το 1907 και το 1911, στο Κλάγκενφουρτ το 1912 (αυστριακό κρατικό μετάλλιο) και στο Σάλτσμπουργκ το 1914.