Salomon Emanuel MIROHORSKY

Ο Emanuel Salomon von Friedberg-Mírohorský (18 Ιανουαρίου 1829, Πράγα – 10 Δεκεμβρίου 1908, Πράγα) ήταν Τσέχος ζωγράφος, εικονογράφος, μεταφραστής, συγγραφέας και αξιωματικός του αυστριακού στρατού. Ήταν επίσης υπέρμαχος της χορτοφαγίας και της αποχής. Το «Mírohorský» ήταν καλλιτεχνικό ψευδώνυμο που έχει την ίδια σημασία με το «Friedberg» (ειρηνικό βουνό) στα τσεχικά.

Γεννήθηκε στη γνωστή οικογένεια Salomon von Friedberg. Το 1837 άρχισε να παρακολουθεί μαθήματα ζωγραφικής στο τοπικό γυμνάσιο, τα οποία διοργάνωσαν οι František Tkadlík και Antonín Mánes από την Ακαδημία Καλών Τεχνών. Το 1840 έγινε σπουδαστής στη Στρατιωτική Ακαδημία Theresian, όπου ένας από τους καθηγητές του ήταν ο θείος του Moric Fialka, αξιωματικός και δημοσιογράφος που άσκησε μεγάλη επιρροή στον Emanuel.

Ολοκλήρωσε τις σπουδές του το 1847 και επέστρεψε στην Πράγα, όπου εντάχθηκε στο 28ο Σύνταγμα Πεζικού. Το 1848, όταν άρχισαν οι επαναστάσεις, το σύνταγμά του πολέμησε υπό τις διαταγές του στρατάρχη Ραντέτσκι στη μάχη της Κουστόζα. Συμμετείχε επίσης στην καταστολή της επανάστασης στη Βιέννη και αργότερα στην Ουγγαρία. Για τη γενναιότητά του στη μάχη της Κάπολνα στις 27 Φεβρουαρίου 1849, του απονεμήθηκε ο Στρατιωτικός Σταυρός της Αξίας.

Τα επόμενα χρόνια εργάστηκε για τη στρατιωτική χαρτογράφηση της Βοϊβοντίνα, της Βλαχίας και της Ουγγαρίας και έκανε γρήγορα καριέρα. Κατά τη διάρκεια του Γερμανικού Πολέμου του 1866, υπηρέτησε ως Αρχηγός Επιτελείου στη Βερόνα και διεξήγαγε διαπραγματεύσεις με τον Ιταλό στρατηγό Ενρίκο Τσιαλντίνι, του οποίου τα στρατεύματα είχαν περάσει παράνομα τα σύνορα. Στη συνέχεια μετατέθηκε στο αρχηγείο στο Ζαντάρ.

Το 1873 προήχθη σε υποστράτηγο και το 1878 σε υποστράτηγο. Κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του καριέρας, ζωγράφιζε όποτε ήταν δυνατόν και έγραφε άρθρα για τσεχικές εφημερίδες.

Αποσύρθηκε το 1883 μετά από ένα επίσημο δείπνο με τον αυτοκράτορα Φραγκίσκο Ιωσήφ, στο οποίο υπήρξε διαφωνία σχετικά με τον τσεχικό εθνικισμό, αν και δεν είναι βέβαιο αν αυτός ήταν ο λόγος. Μετά τη συνταξιοδότησή του, του απονεμήθηκε το Τάγμα του Σιδηρού Στέμματος και ένα χρόνο αργότερα έγινε βαρόνος.

Εγκαταστάθηκε στην Πράγα, όπου ασχολήθηκε με διάφορα ενδιαφέροντα, συμπεριλαμβανομένης της ζωγραφικής και της συγγραφής. Τα έργα του περιλάμβαναν ποικιλία ειδών, συμπεριλαμβανομένων σκηνών μάχης που του ανέθεσε ο αυτοκράτορας. Τα πρώιμα έργα του ήταν κυρίως ακουαρέλες, καθώς ήταν δύσκολο να δουλέψει με λάδια στο πεδίο. Επίσης, εικονογράφησε βιβλία και παρείχε ενδεχομένως χιλιάδες σχέδια για περιοδικά, τα οποία δημοσιεύονταν ανώνυμα επειδή ήταν επικριτικά για την κυβέρνηση. Το 1891 είχε μια μεγάλη έκθεση στη Γενική Έκθεση Γης και Επετείου. Χάρισε τους περισσότερους πίνακές του σε μουσεία, εκκλησίες, φίλους και πρώην συναδέλφους του.

Τα δικά του γραπτά αναφέρονται συχνά στη στρατιωτική του θητεία, συμπεριλαμβανομένου του «Válečnictví polní a vojenství» (ιστορία του πολέμου, εν μέρει γραμμένη από τον Miroslav Tyrš). Συνέβαλε επίσης με άρθρα στην εγκυκλοπαίδεια του Όθωνα και έγραψε αρκετά θεατρικά έργα. Το σημαντικότερο αλλά αδημοσίευτο έργο του είναι η αυτοβιογραφία του «Paměti z mého žití».

Ο Εμάνουελ ήταν πολύ ταλαντούχος γλωσσικά και μιλούσε άπταιστα την τσεχική, τη γερμανική, τη γαλλική, την ιταλική και την αγγλική γλώσσα, καθώς και ορισμένες άλλες σλαβικές γλώσσες. Μετέφρασε αρκετά βιβλία στα τσεχικά.

Εκτός από τη ζωγραφική και τη συγγραφή, το μεγαλύτερο χόμπι του ήταν ο υγιεινός τρόπος ζωής. Ήταν εγκρατής από την παιδική του ηλικία και δεν κάπνιζε. Επίσης, δεν έπινε καφέ. Από το 1851 ενδιαφερόταν για την υδροθεραπεία και αργότερα έγινε χορτοφάγος. Ως συνταξιούχος, έδωσε διαλέξεις για το θέμα αυτό και ίδρυσε το 1893 την «Český Kneipp», μια εταιρεία για έναν υγιεινό τρόπο ζωής.