Imro Weiner-Kráľ

Imro Weiner-Kráľ, ook bekend als Imrich Weiner-Kráľ (1901-1978), was een Slowaakse schilder en graficus die wordt beschouwd als een van de meest originele vertegenwoordigers van het Slowaakse surrealisme en Art Nouveau expressionisme.

Weiner-Kráľ werd geboren in Považská Bystrica en studeerde architectuur en schilderkunst aan de Tsjechische Technische Universiteit en de School voor Kunst en Ambacht in Praag van 1919 tot 1922. Hij vervolgde zijn opleiding vanaf 1922 aan de Academie voor Schone Kunsten in Düsseldorf en vanaf 1923 aan de Academie voor Schone Kunsten in Berlijn. Vanaf 1924 studeerde hij aan de École des Beaux-Arts in Parijs.

In Parijs werkte Weiner-Kráľ korte tijd in de studio’s van Colarossi en Grande Chaumière voordat hij in hetzelfde jaar terugkeerde naar Slowakije en zich vestigde in Považská Bystrica. Tussen 1929 en 1932 woonde hij in Bratislava en later in Berlijn. Zijn eerste surrealistische tentoonstelling vond plaats in Bratislava in 1936, samen met de schilder F. Malý. In 1938 emigreerde hij naar Parijs en sloot zich aan bij het antifascistische verzet. Hij werd in 1950 uit Parijs verdreven en woonde korte tijd in Praag en Považská Bystrica voordat hij zich uiteindelijk in Bratislava vestigde, waar hij tot aan zijn dood bleef wonen.

Weiner-Kráľ’s werken gaan over het leven in het Slowaakse landschap en gebruiken droomsymbolen om zijn Joodse afkomst en de sociale problemen van zijn tijd te thematiseren. Naast het schilderen werkte hij ook als graficus, illustrator en ontwerper van affiches. Zijn werk wordt gekenmerkt door humanistische composities die lyrische, balladische en dramatische elementen combineren.