Alfred Georg Seidel

Alfred Herbert Georg Seidel (1 november 1913 – 20 november 2001) was een belangrijke Duitse graficus en schilder wiens werk een breed scala aan artistieke expressievormen omvatte.

Alfred Seidel werd geboren op 1 november 1913 in Breslau en werd kort na de dood van zijn vader Otto tijdens de Eerste Wereldoorlog door zijn moeder Maria naar de Opper-Silezische stad Scharley of Deutsch-Piekar gebracht, waar hij samen met zijn zus Helene bij familieleden opgroeide. De vormende omgeving van de kolenvelden in de buurt van de toenmalige Russische grens had een grote invloed op zijn vroege ontwikkeling.

Zijn talent voor kunst werd al vroeg herkend en aangemoedigd, vooral door een oplettende tekenleraar tijdens zijn schooljaren op het Realgymnasium in Beuthen, waar hij vanaf 1924 naartoe ging. Seidel voelde zijn roeping als kunstenaar al op jonge leeftijd.

Nadat hij het Realgymnasium kort voor zijn eindexamen had verlaten, begon hij in 1933 met een opleiding tot theaterschilder. Dit werd gevolgd door engagementen in het Opper-Silezische Landestheater in Bytom en later in het Stadttheater in Salzburg, waar hij de eerste theaterschilder en studiomanager was.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog raakte Seidel twee keer gewond en verloor hij zijn rechteroog. Ondanks deze handicap bleef zijn passie voor kunst ongebroken. Hij maakte talloze prenten, tekeningen, schilderijen, glas-in-loodramen voor kerkzalen en beeldhouwwerken. Zijn grote liefde voor literatuur kwam ook tot uiting in zijn illustraties en literaire werken.

Na zijn vrijlating uit Amerikaanse gevangenschap in 1945 vond Seidel eerst een nieuw thuis in Sillenbuch en vanaf 1954 in Schorndorf. Daar was hij vele jaren lid van het kunstenaarsgilde van Esslingen.

Alfred Seidel overleed op 20 november 2001 in Schorndorf, waar hij werd overleefd door zijn vrouw Elisabeth en zijn drie kinderen Susanne, Matthias en Christoph. In 2017 lieten zijn erfgenamen een aanzienlijk deel van zijn werken na aan de stad Schorndorf.