Carl Weisgerber
Carl Weisgerber werd op 25 oktober 1891 geboren in Ahrweiler, een pittoresk stadje in het Ahrdal, dat wordt gekenmerkt door wijnbouw en toerisme. Hij was het vierde kind van Carl Hubert en Elisabeth Weisgerber en groeide op samen met zijn broers Maria, Anna, Elisabeth en Wilhelm in de Niederhutstraße 23. Een andere broer, Heinrich Weisgerber, was al bij zijn geboorte in 1887 overleden.
De familie had een stoffeerderij en zadelmakerij in Ahrweiler, waar alle kinderen, inclusief de jonge Carl, mee moesten helpen. Karls artistieke talent was al op jonge leeftijd duidelijk, aangemoedigd door zijn vaders passie voor amateurtheater. Hij begon theaterdecors te ontwerpen, bracht zijn vrije tijd door in het bos en met jagen en begon met taxidermie en het tekenen van dieren. Ondanks deze neiging bleef hij actief in het ambachtelijke bedrijf van zijn ouders. Werken uit deze periode tonen motieven van het Ahrdal en Ahrweiler in gouache en pastel.
Op 26- of 27-jarige leeftijd werd het talent van Carl Weisgerber ontdekt en aangemoedigd door Willy Spatz. Geïnspireerd door Spatz meldde Weisgerber zich in 1918 aan bij de Kunstacademie van Düsseldorf en begon zijn studie in de landschapsklas van Max Clarenbach. Later stapte hij over op het schilderen van dieren in de klas van Julius Paul Junghanns en voltooide zijn studie waarschijnlijk in 1922/1923. Hij sloot een levenslange vriendschap met de dierenschilder Georg Wolf, die ook bij Junghanns had gestudeerd.
In 1924 trouwde hij met Amalie Mathilde Hirsch uit Oberwesel-St. Goar in Düsseldorf, waar in 1927 hun enige zoon werd geboren. Weisgerber bracht zijn hele artistieke leven door in Düsseldorf, maar verbleef ook in de Ahr vallei, in de Eifel, in het Adenau gebied en reisde naar Nederland, Oost-Friesland, Zweden, Tirol en wat toen Joegoslavië was.
Weisgerber nam deel aan tentoonstellingen georganiseerd door Jong Rijnland, de Rijngroep en de Rijnse Secession en was lid van de Düsseldorfse kunstenaarsvereniging. Zijn schilderijen werden gepresenteerd op de Grote Duitse Kunsttentoonstellingen in München van 1938 tot 1944 en vielen ook in de smaak bij Hitler en andere vooraanstaande nationaalsocialisten. Na zijn dood in 1968 werd Carl Weisgerber begraven op de begraafplaats in Düsseldorf-Heerdt.
Zijn werk was te zien in verschillende groepstentoonstellingen, waaronder de tentoonstelling “Die Westfront” in Essen in 1933 en de tentoonstelling “Junge Kunst im Deutschen Reich” in het Wiener Künstlerhaus in 1943. In 1964 werd samen met Herbert Griebitz een grote tentoonstelling van zijn werk gehouden in het Kunstverein für die Rheinlande und Westfalen in de Kunsthalle Düsseldorf.