Eugen Kucher

Eugen Kucher was geen gewone penseelkunstenaar; hij was een zielenvanger die het betoverende landschap van zijn thuisland in verf ving en tot leven bracht op doek.

Geboren op 12 augustus 1889 in Enzweihingen, een idyllische plek in de buurt van Vaihingen/Enz, werd Kuchers talent al vroeg herkend. De invloed van zijn vader, een meester stukadoor, en de steun van zijn broer Wilhelm, een gerespecteerd meester-schilder, effenden het pad voor zijn artistieke carrière.

Na het verlaten van de school, leidde zijn pad hem in de wereld van verf en penseelstreken als leerling van zijn broer, die twaalf jaar ouder was. Maar het lot had grotere dingen voor hem in petto. In november 1910 vond Kucher zijn bestemming als toneelschilder bij het Royal Court Theater in Stuttgart. Daar ontwikkelde hij zijn talent en creëerde hij decors die de verbeelding van het publiek prikkelden.

Zelfs na de onrust van de Eerste Wereldoorlog bleef Kucher trouw aan zijn vak en keerde hij terug naar Stuttgart, waar hij een thuis vond bij zijn geliefde Mathilde en haar gezin in de Löwenstraße 83. Hij liet zijn artistieke talent nooit rusten en maakte decors die de verbeelding van het publiek prikkelden. Hij liet zijn artistieke talent nooit rusten en voorzag de inwoners van Degerloch van landschapsschilderijen die de schoonheid van de natuur in haar puurste vorm vastlegden.

Maar het lot zou een trieste wending nemen. Op 12 april 1945, tijdens een reis naar Aalen, werd Kucher het slachtoffer van een verwoestende luchtaanval op lage hoogte door de geallieerden. Zijn leven eindigde veel te vroeg, maar zijn nalatenschap leeft voort in de harten van degenen die zijn kunst bewonderen.

In de gouden jaren 1920 en 1930 vond Kucher vaak een toevluchtsoord en inspiratie bij de familie Emil Hamma in Obermusbach. Hij stond op de schilderachtige hellingen, penseel in de hand, en vereeuwigde de schoonheid van Obermusbach voor eeuwig op doek.