Franz Reinhardt

Franz Reinhardt de Oude (geboren op 26 september 1881 in Helmstedt, overleden op 6 juni 1946 in Lenzfried) was een veelzijdig kunstenaar die werkte als schilder, tekenaar, muurschilder en kerkschilder. Als zoon van een verver verhuisde hij als jonge man naar München, waar hij vanaf 1900 aan de kunstacademie van München studeerde. Zijn leraren daar waren bekende kunstenaars als Gabriel von Hackl, Wilhelm von Diez en Franz von Stuck. In München maakte hij ook kennis met andere belangrijke kunstenaars zoals Franz Marc en Albert Weisgerber.
Een opmerkelijk werk van Reinhardt is de portfolio “Simson” uit 1913, die 43 pentekeningen bevat en werd uitgegeven door R. Piper in München.
Reinhardt stond bekend om zijn expressief realistische composities met mythologische of religieuze inhoud, die indruk maakten door hun levendige kleuren. Naast zijn schilderijen maakte hij ook muurschilderingen voor kerken en altaarstukken, onder andere in Landsberg am Lech, en portretten.
Hij was lid van de Münchener Secession en nam deel aan verschillende tentoonstellingen, waaronder de “Münchener Kunstausstellung 1908” en de “Münchener Kunstausstellung” in het Glaspalast.
Werken van Franz Reinhardt de Oude zijn vertegenwoordigd in gerenommeerde collecties zoals de Beierse Staatscollectie Schilderkunst (zes schilderijen), de stad München, het Lenbachhaus in München en de collectie van Professor Dr. Heinz Böhme in Salzburg.