Hans HUNZIKER

Hans Hunziker (1927-1987) was een Zwitserse schilder die bekend stond om zijn werk in aquarel, olieverf en zeefdruk.

Geboren en getogen in Zürich, voltooide Hunziker zijn opleiding aan de Kunstnijverheidsschool van Zürich en aan de kunstschool van de Zürichse kunstenaar Henri Wabel. Hij vervolgde zijn studie aan de “Grande Chaumière” in Parijs, waar hij zijn karakteristieke stijl ontwikkelde, die hij tot het einde van zijn leven behield. Hunziker studeerde ook aan de Vrije Academie in Den Haag.

Een belangrijke fase in zijn artistieke ontwikkeling beleefde Hunziker tijdens zijn reizen door Europa, die hij te voet ondernam. Hij liep van Hamburg naar Marseille en reisde later door Italië en Frankrijk. Hij verbleef vier jaar in Parijs, waar hij in de voormalige flats van Hemingway en Miller woonde en drie jaar samenwerkte met Jean Tinguely.

In de jaren 1970 woonde Hunziker met zijn gezin, bestaande uit zijn vrouw Sylvia Hunziker-Laubscher en zijn dochters Nathalie en Claudia, en veel dieren, vier jaar op de boerderij Mettlen in Bichwil. Na een hartaanval verhuisde hij eind jaren 1970 naar Elvissa op het Baleareneiland Ibiza. Het landschap van Ibiza vond zijn weg naar zijn artistieke werken, net als landschappen uit het zuiden van Frankrijk en het oosten van Zwitserland. Zijn schilderstijl werd beïnvloed door Vincent van Gogh en Lovis Corinth, waarbij zijn schilderijen opvallen door hun bijzondere kleurintensiteit en een gevoel van rust en sereniteit uitstralen.

Naast het schilderen was Hans Hunziker ook actief in de jazzmuziek. Hij was lid van de “Trester Seven” en de “Porridge Brass Band”, die onder leiding stond van professor Marthaler en optrad op het eerste jazzfestival in Zürich.