Henri Joseph HARPIGNIES

Henri Joseph Harpignies werd geboren op 28 juli 1819 in Valenciennes en stierf op 28 augustus 1916 in Saint-Privé in het departement Yonne. Hij was een beroemde Franse schilder die gespecialiseerd was in landschaps- en genreschilderijen.

Harpignies’ familie kwam oorspronkelijk uit België. Nadat hij in 1848 zijn baan als handelsreiziger opgaf, wijdde hij zich steeds meer aan de schilderkunst en kreeg hij les van de landschapsschilder Jean Alexis Achard (1807-1884). Tussen 1850 en 1852 reisde hij uitgebreid door Duitsland en Nederland naar Italië, waar hij studeerde aan de Academie in Rome.

Na zijn terugkeer in 1852 richtte Harpignies zijn eigen atelier op in Parijs. Daar ontmoette hij opkomende kunstenaars zoals Jean-Léon Gérôme en Jean-Louis Hamon. Het jaar daarop debuteerde hij in de Salon met landschappen van Capri en zijn geboortestad Valenciennes. Zijn faam groeide vooral na zijn deelname aan de Salon van 1861 met het werk “Bos aan de oevers van de Allier”. In 1863 volgde een tweede reis naar Italië, die duurde tot 1865 en een blijvende invloed had op zijn werk.

In 1866 ontving Harpignies een medaille voor zijn schilderij “Avond in de Romeinse Campagna”, dat werd aangekocht door het Musée du Luxembourg. In zijn werk zette hij de traditie van de landschapsschilderkunst voort die door Camille Corot was begonnen. Verschillende onderscheidingen volgden, waaronder medailles in 1868 en 1869 en de benoeming tot Officier van het Legioen van Eer in 1875. Hij kreeg de Grand Prix op de wereldtentoonstelling in 1900.

Vanaf 1878 woonde Harpignies in Saint-Privé, waar hij bleef werken als schilder, graficus en aquarellist. Zijn invloedrijke landschapsschilderijen waren sterk beïnvloed door de School van Barbizon. Op zijn 97e verjaardag kon hij terugkijken op een vol en succesvol leven voordat hij een maand later overleed.