Hermann Busse

Hermann Busse, geboren op 25 februari 1883 in Lütkendorf en overleden op 8 januari 1970 in Heilbronn, was een Duitse schilder.
Hij werd geboren in Lütkendorf als vierde en laatste kind van de timmerman Wilhelm Busse en zijn vrouw Wilhelmine Thurmann. Hij bezocht de plaatselijke lagere school en ging daarna zeven jaar in de leer als schilder in Putlitz, waar hij zich specialiseerde in decoratieve muurschilderingen. Na zijn leertijd begon hij tussen 1906 en 1907 aan een twee jaar durende studiereis door Duitsland, Zwitserland, Oostenrijk en Italië. Van 1907 tot 1912 woonde hij afwisselend in Berlijn, waar hij zijn artistieke carrière voortzette, en in Lütkendorf, waar hij zijn ouders onderhield. Naast zijn werk in de Berlijnse schildersstudio van E. Delorette, werkte hij ook als freelance kunstenaar en kreeg hij de zilveren medaille voor drie van zijn schilderijen op de Perleberg Jubilee Trade Exhibition in 1911.
Dankzij de steun van de ridder directeur von Freier, ontving Busse een subsidie van 1000 gouden mark van de Brandenburgse Provinciale Commissie, waardoor hij zich in 1914 kon inschrijven aan de Academie voor Schone Kunsten in Berlijn. Zijn academische opleiding werd echter van 1915 tot 1919 onderbroken door zijn dienst als vervangend reservist bij de marine. Na zijn militaire dienst vervolgde hij zijn studie bij professor Arthur Krapf en werd in 1920 meesterstudent van professor Olof Jernberg. In 1919 en 1920 ondernam hij studiereizen naar Thüringen en Württemberg, waar hij zijn toekomstige vrouw Leni Kieser ontmoette. Vanaf dat moment bracht hij de zomers door in Jagstfeld en de wintermaanden in Berlijn.
Busse nam deel aan de Grote Berlijnse Kunsttentoonstellingen van 1921, 1922 en 1924, voordat hij in 1924 vanwege de economische crisis naar Jagstfeld verhuisde om bij zijn vrouw te zijn. In de daaropvolgende jaren nam hij deel aan tentoonstellingen in het Glaspalast in München en opende hij zijn eigen tentoonstellingsruimte in Jagstfeld in 1930. Hij werd lid van de kunstenaarsvereniging van Heilbronn en schilderde samen met Wilhelm Schäffer. Na 1933 zat Busse ook in de gemeenteraad van de nieuw gevormde gemeente Bad Friedrichshall en was hij een tijdje locoburgemeester.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden delen van zijn vroege werken in Berlijn verwoest in 1944 en de herberg in Jagstfeld in 1945. Na de oorlog werden zijn gerestaureerde studio en expositieruimtes gebruikt als onderkomen voor vluchtelingen, wat hem ertoe aanzette om meer in de vrije natuur te gaan schilderen.
In 1953 nam hij deel aan een groepstentoonstelling in de Württembergischer Kunstverein Stuttgart en Heilbronn en in 1955 richtte hij de Jagstfelder Kreis op, een losse kunstenaarsvereniging. In 1960 moest hij zijn kamers in de herberg Schöne Aussicht opgeven en verhuisde hij naar Heilbronn. In 1963 organiseerde de Kunstverein Heilbronn een overzichtstentoonstelling ter ere van Busse’s 80e verjaardag. Hermann Busse overleed in Heilbronn op 8 januari 1970. In hetzelfde jaar werd een herdenkingstentoonstelling gehouden in het Historisch Museum van de stad Heilbronn en in 1980 presenteerden de stedelijke musea van Heilbronn opnieuw een tentoonstelling van het werk van de schilder.