Joseph Roos

Joseph Roos, geboren in Wenen op 9 oktober 1726 en overleden op 25 augustus 1805, was een uitstekende Oostenrijkse schilder die tijdens zijn carrière een grote invloed uitoefende, vooral in Dresden, Duitsland.

Joseph Roos’ artistieke talent werd gevormd door zijn familie-erfenis, want zijn overgrootvader was de gerespecteerde schilder Johann Heinrich Roos (1631-1685) en zijn grootvader Philipp Peter Roos (1651-1705). Zijn vader, Cajetan Roos (1690-1770), die ook bekend stond als “Gaetano Rosa”, gaf hem les en waardevolle kennis van de schilderkunst. Na zijn opleiding in Wenen verhuisde Joseph Roos op 21-jarige leeftijd naar Dresden, waar hij als decoratieschilder werkte onder leiding van Giuseppe Galli da Bibiena.

Tijdens zijn verblijf in Dresden was Roos aanzienlijk betrokken bij de restauratie van het operagebouw in de Zwinger, eerst in 1749-1750 en later bij de herinrichting in 1753 onder leiding van Giovanni Niccolo Servandoni (1695-1766). Helaas is er geen bewijs van dit werk bewaard gebleven door een brand in het operahuis in 1849.

In de tussentijd verbleef Roos enige tijd in Berlijn, waar hij zes opmerkelijke tekeningen maakte, die nu worden bewaard in het Berlijnse Kupferstichkabinett.

Vanaf 1758 vestigde Joseph Roos zich permanent in Dresden, waar hij werkte als hofschilder en leraar. Toen in 1764 de Academie in Dresden werd opgericht, werd hij benoemd tot lid van deze gerenommeerde instelling en doceerde hij landschapsschilderen. Een jaar later werd hij professor in de landschapsschilderkunst.

Ondanks zijn opmerkelijke artistieke en pedagogische prestaties in Dresden ontstonden er onoverbrugbare meningsverschillen tussen Joseph Roos en zijn collega aan de academie, Giovanni Battista Casanova, waarbij zelfs hun leerlingen betrokken waren. Dit leidde ertoe dat Roos in 1769 naar Wenen verhuisde, waar hij de functie van directeur van de Imperial Picture Gallery aanvaardde en een belangrijke bijdrage bleef leveren aan de wereld van de kunst. Zijn artistieke nalatenschap en zijn belangrijke rol in de kunstgeschiedenis worden vandaag de dag nog steeds gewaardeerd.