Otto Vautier

Otto Adolphe Paul Vautier werd geboren in Düsseldorf op 9 september 1863 en stierf in Genève op 13 november 1919. Hij was een gerenommeerde Zwitserse schilder die vooral bekend werd door zijn indrukwekkende vrouwenportretten.

Als derde zoon van de schilder Benjamin Vautier en zijn vrouw Bertha, geboren Euler, genoot Otto Vautier een opvoeding die hem het pad van de kunst op leidde. Zijn schoolopleiding bracht hem tot 1882 naar het Realgymnasium aan de Klosterstraße in Düsseldorf. In deze culturele omgeving werd zijn schildertalent gewekt. Net als zijn oudere broer Karl sloeg hij het pad van de kunst in en wijdde hij zich aan de schilderkunst. Om zijn vak te perfectioneren ging hij naar de Academie voor Schone Kunsten in München en werd leerling van Fritz von Uhde. In deze tijd legde hij belangrijke artistieke contacten, waaronder zijn ontmoeting met Leopold von Kalckreuth en zijn connectie met de artistieke kringen in Dachau.

Tijdens zijn verblijf in Parijs rond 1889 kruiste hij het pad van de schilder Ernest Biéler. Deze ontmoeting leidde Vautier naar Wallis, meer bepaald naar Savièse en Evolène, waar hij intensief landschapsschilderkunst studeerde aan de Savièse school. Zijn artistieke toewijding bleek ook uit zijn onderwijsactiviteiten, toen hij van 1902 tot 1903 zijn neef Otto von Wätjen het schildersvak bijbracht. De Geneefse schilders Alfred Rehfous (1860-1912) en John-Pierre Simonet (1860-1915) oefenden een beslissende invloed uit op Vautier en moedigden hem aan om zich in 1906 in Genève te vestigen.

Tussen 1915 en 1917 richtte Otto Vautier de Groupe du Falot op, een artistieke gemeenschap gewijd aan de thema’s vrouwen en sensuele liefde. Vautier presenteerde zijn werken in gerenommeerde kunstcentra zoals Genève, Zürich en Parijs. Op de wereldtentoonstelling in Parijs in 1900 kreeg hij de bronzen medaille, een teken van zijn uitmuntende artistieke prestaties. Tussen 1901 en 1903 was hij voorzitter van de Vereniging van Zwitserse Schilders, Beeldhouwers en Architecten, een erkenning van zijn leiderschap in de kunstwereld.

Otto Vautier was getrouwd met Louise Marie, née Schnell. Uit dit huwelijk kwamen twee zonen voort, Otto Vautier de Jonge (1893-1918) en Benjamin Vautier de Jonge (1895-1974), die zich ook aan de schilderkunst wijdden. Otto Vautier stierf in 1919 en liet een indrukwekkende erfenis achter in de kunstwereld.