Alfred Thompson Gobert

Alfred Tompson Gobert, Francuz. Malarz, emalier i ceramik (1822 Paryż – 1895 La Garenne-Bezons), syn paryskiego malarza Martiala Goberta, od 1840 uczeń Raymonda Monvoisina, Charlesa Gleyre’a i Paula (Hippolyte’a) Delaroche’a, w latach 1848-50 uczestnik Salonu Paryskiego, za pośrednictwem Jean-Auguste-Dominique Ingres i Delaroche 1849-91 pracownik i dyrektor warsztatów emalierskich (malarz figur sur émail et sur pâte) w manufakturze Sèfres, od tego czasu był uważany za odnowiciela starej sztuki emalierskiej w Limoges, jego prace były często używane przez Napoleona III. Po zamknięciu warsztatów emalierskich pracował jako ceramik i wystawiał na wystawach światowych w Antwerpii w 1885 r. i Paryżu w 1889 r., gdzie otrzymał złote i srebrne medale,

Źródło: Thieme-Becker, Saur „Bio-Bibliographisches Künstlerlexikon”, Müller-Singer, Neuwirth „Porzellanmalerlexikon” i Bénézit.