Carl Bolze

Carl Bolze (1832-1913) urodził się w Oberlanzendorf pod Wiedniem. Chociaż jego ojciec był właścicielem olejarni i wydawało się prawdopodobne, że Carl przejmie fabrykę, już w młodym wieku przejawiał talent artystyczny. Po śmierci rodziców podążył za swoimi skłonnościami i w 1869 roku przeprowadził się z rodziną do Monachium. Tam dołączył do Monachijskiej Spółdzielni Artystów i rozwijał swoje umiejętności poprzez samokształcenie i wymianę z kolegami.

Lata 70. i 80. XIX wieku były najbardziej produktywnym okresem twórczym Bolze. Jego pejzaże przedstawiają głównie obszary Oberlandu, takie jak jezioro Chiemsee, jezioro Kochelsee i dolinę Inn. Bolze preferował niepozorne motywy, takie jak brzegi jezior, leśne ścieżki, trawy i formacje chmur. Pomimo choroby oczu, która ograniczyła jego wzrok, kontynuował malowanie aż do stworzenia swojego ostatniego znanego obrazu olejnego w 1903 roku.

Bolze od czasu do czasu brał udział w wystawach sztuki, ale jego obrazy nie były powszechnie rozpoznawane za jego życia. Dopiero w 1984 roku został odkryty przez Hansa Petera Defreggera, wnuka słynnego Franza von Defreggera. Rok później odbyła się wystawa pamiątkowa w Bayerische Landesbank w Monachium.

Niektóre z jego prac znajdują się obecnie w muzeach, takich jak Muzeum we Wrocławiu, Städtische Galerie w Monachium i Bawarska Państwowa Kolekcja Malarstwa. Pomimo beztroskiego życia finansowego, Bolze nie był zależny od sprzedaży swoich obrazów.

Dzięki zamiłowaniu do natury i skupieniu się na szczegółach, Bolze był w stanie uchwycić szczególną atmosferę w swoich obrazach pejzażowych. Wiele z jego prac pochodzi z lat 70. i 80. XIX wieku i przedstawia piękno bawarskiego krajobrazu. Dopiero wiele lat po jego śmierci otrzymał uznanie, na które zasłużył.