Eugen Feiks

Jenő (Eugen) Feiks, którego pełne nazwisko brzmiało Jenő Feiks Pál Zoltán (ur. 17 maja 1878 r. w Kaposvár, zm. 25 września 1939 r. w Budapeszcie), był węgierskim malarzem, rysownikiem, ilustratorem i karykaturzystą. Był bliskim przyjacielem pisarza Ferenca Molnára, a postać Ernő Nemecseka była dla niego źródłem inspiracji.

Feiks urodził się jako syn Sámuela Feiksa i Idy Tiller. Rozpoczął edukację artystyczną w Paryżu, a następnie kontynuował ją w Monachium pod kierunkiem Simona Hollósy’ego. Jego humorystyczne rysunki pojawiały się początkowo w renomowanych czasopismach, takich jak „Fliegende Blätter”. Tworzył także impresjonistyczne obrazy olejne.

Od początku XX wieku wystawiał wraz z bratem Alfrédem Feiksem w Budapeszcie. Był wielkim miłośnikiem życia towarzyskiego i namalował kilka ważnych portretów, między innymi Gizi Bajor.

Feiks był członkiem różnych międzynarodowych stowarzyszeń artystów, w tym Berlińskiej Secesji, Deutscher Künstlerbund i Salon d’Automne w Paryżu. W Budapeszcie czterokrotnie prezentował swoje prace w Ernst Museum. W 1926 r. założył bezpłatną szkołę w Budapeszcie, w której uczyli również wybitni artyści, tacy jak Károly Kernstok, József Rippl-Rónai i Márk Vedres.

20 października 1903 r. Feiks poślubił w Budapeszcie Annę Marię Magaziner, z którą rozwiódł się w 1915 roku. 10 czerwca 1917 r. ożenił się w Ferencváros z aktorką Margit Lánczy (po śmierci rodziców znaną jako Margit Mária Ilona Prégler), z którą rozwiódł się w 1934 roku.