Franz BARBARINI

Franz Barbarini urodził się w Znojmie w 1804 roku i zmarł w Wiedniu 20 stycznia 1873 roku. Był austriackim malarzem pejzażystą, rytownikiem i rytownikiem, którego prace były znane ze swojej jakości artystycznej, a także realistycznego przedstawienia natury.

Barbarini rozpoczął swoje artystyczne szkolenie w 1824 roku w szkole rzeźby wiedeńskiej Akademii Sztuk Pięknych, gdzie studiował pod kierunkiem J. N. Schallera i J. Kempela. W tym samym czasie pracował jako grawer dla producentów złota i srebra. Po początkowej pracy w dziedzinie rzeźby Barbarini postanowił jednak całkowicie poświęcić się malarstwu pejzażowemu.

W trakcie swojej kariery Barbarini odbył liczne podróże studyjne po austriackich, szwajcarskich i bawarskich Alpach, gdzie znalazł inspirację dla swoich dzieł. Tworzył realistyczne obrazy olejne, akwarele, rysunki i akwaforty, które uchwyciły piękno i różnorodność alpejskiego krajobrazu.

Franz Barbarini miał również artystyczną rodzinę, ponieważ jego synowie Gustav Barbarini (1840-1909) i Emil Barbarini (1855-1933) również byli aktywnymi malarzami. Ich spuścizna artystyczna kontynuowała tradycję ojca i przyczyniła się do różnorodności austriackiego krajobrazu artystycznego.