Franz Reinhardt

Franz Reinhardt Starszy (ur. 26 września 1881 r. w Helmstedt, zm. 6 czerwca 1946 r. w Lenzfried) był wszechstronnym artystą, który pracował jako malarz, rysownik, muralista i malarz kościelny. Syn farbiarza, w młodości przeprowadził się do Monachium, gdzie od 1900 roku studiował w Monachijskiej Akademii Sztuki. Jego nauczycielami byli znani artyści, tacy jak Gabriel von Hackl, Wilhelm von Diez i Franz von Stuck. W Monachium poznał również innych ważnych artystów, takich jak Franz Marc i Albert Weisgerber.
Niezwykłym dziełem Reinhardta jest portfolio „Simson” z 1913 roku, które składa się z 43 rysunków piórkiem i tuszem i zostało opublikowane przez R. Pipera w Monachium.
Reinhardt był znany ze swoich ekspresyjnie realistycznych kompozycji o treści mitologicznej lub religijnej, które zachwycały żywymi kolorami. Oprócz obrazów, tworzył również malowidła ścienne dla kościołów i ołtarzy, w tym w Landsberg am Lech, a także portrety.
Był członkiem Monachijskiej Secesji i brał udział w różnych wystawach, w tym w „Monachijskiej Wystawie 1908” i „Monachijskich Wystawach Sztuki” w Glaspalast.
Prace Franza Reinhardta Starszego są reprezentowane w renomowanych kolekcjach, takich jak Bawarskie Państwowe Kolekcje Malarstwa (sześć obrazów), miasto Monachium, Lenbachhaus w Monachium i kolekcja profesora dr Heinza Böhme w Salzburgu.