Hans von Aachen
Hans von Aachen (1552 – 4 marca 1615), znany również jako Johann von Aachen lub Jan van Achen, był znanym niemieckim malarzem z międzynarodową karierą jako odnoszący sukcesy wędrowny artysta i malarz dworski.
Urodzony w Kolonii 1 listopada 1913 roku, Hans von Aachen wkrótce przeniósł się do różnych regionów, w tym do Włoch, Bawarii i wreszcie Pragi, gdzie spędził większość swojego życia i pracy. Jego repertuar obejmował szeroki zakres prac, w tym liczne portrety, a także obrazy alegoryczne, mitologiczne i religijne, uzupełnione bogactwem rycin i rysunków.
Według zapisków malarza i pisarza Karela van Mandera, Hans von Aachen wykazywał wybitny talent do rysowania od najmłodszych lat. Jego szkolenie rozpoczęło się w rodzinnej Kolonii u nieznanego malarza z Antwerpii, gdzie zapoznał się z tradycjami malarstwa flamandzkiego.
Już w 1574 roku von Aachen opuścił rodzinne miasto i udał się do Włoch. Tam początkowo znalazł zatrudnienie w Wenecji i stał się częścią społeczności północnoeuropejskich artystów i kupców. Później przeniósł się do Rzymu, gdzie doskonalił swoje umiejętności artystyczne i rozwijał własny styl, współpracując z innymi artystami, takimi jak Bartłomiej Spranger i Hans Speckaert. Chociaż wiele jego dzieł z tego okresu zaginęło, zachowane rysunki świadczą o jego pracy.
We Włoszech von Aachen nawiązał szeroką sieć kontaktów z innymi artystami, dealerami i klientami. Jego reputacja wzrosła i otrzymał ważne zlecenia, w tym angaż na dworze wielkiego księcia Toskanii Francesco I de’ Medici w 1585 roku. Okres ten ukształtował jego styl artystyczny, który wykazywał mieszankę wpływów północnej i południowej Europy.
Około 1588 roku Hans powrócił z Akwizgranu do Niemiec i osiadł w Monachium, gdzie pracował dla rodziny księcia Wilhelma V Bawarskiego. Później przeniósł się do Pragi, gdzie został mianowany malarzem kameralnym przez cesarza Rudolfa II w 1592 roku. Ta nominacja przyniosła von Aachen nie tylko uznanie artystyczne, ale także awans społeczny.
W Pradze Hans von Aachen osiągnął szczyt swojej kariery. Stworzył wiele dzieł, w tym portrety, obrazy religijne oraz tematy alegoryczne i mitologiczne, które były przeznaczone głównie do kolekcji cesarskich. Jego dzieła charakteryzowały się bogatymi detalami i pastelowymi kolorami i były malowane na różnych materiałach, takich jak drewno, płótno, miedź, alabaster i marmur.
Po śmierci cesarza Rudolfa II w 1612 roku, von Aachen kontynuował swoją pracę na dworze swojego brata i następcy Matthiasa. Zmarł w Pradze 4 marca 1615 roku, pozostawiając po sobie znaczącą spuściznę artystyczną.
Twórczość Hansa von Aachen była często kwestionowana w XIX wieku i przypisywana innym artystom. Dopiero niedawno jego twórczość zyskała uznanie, na jakie zasługuje, szczególnie dzięki wystawom takim jak „Praga około 1600 roku – sztuka na dworze Rudolfa II” i „Rudolf II i Praga – dwór i miasto”, które prezentowały jego twórczość w kontekście kultury dworskiej Rudolfa.
W latach 2010-2011 zorganizowano pierwszą w Europie kompleksową wystawę wszystkich dzieł Hansa von Aachen, która pozwoliła spojrzeć na jego twórczość z nowej perspektywy.