Ján MUDROCH

Ján Mudroch (Senice, 28 marca 1909 – Bratysława, 4 lutego 1968) był słowackim malarzem i nauczycielem. Jeden z najważniejszych artystów słowackiego modernizmu.

W latach 1931-1937 studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Pradze. Jako student poznał tam najważniejszych przedstawicieli pokolenia 1909. W 1937 roku powrócił na Słowację. Uczył w Szkole Sztuki i Rzemiosła Artystycznego. Był jednym ze słowackich artystów, którzy zareagowali na okropności hiszpańskiej wojny domowej. Od 1939 roku był wykładowcą na Wydziale Rysunku Słowackiego Uniwersytetu Technicznego w Bratysławie. W 1941 r. przestał jednak uczyć z powodu swoich antyfaszystowskich poglądów i został wydalony ze Słowackiego Związku Artystów. Podczas II wojny światowej był często krytykowany artystycznie i humanitarnie za swoje głośne antywojenne poglądy. W 1946 r. został mianowany profesorem na Wydziale Rysunku i Malarstwa SVŠT, a następnie na Wydziale Edukacji Uniwersytetu Słowackiego. W 1950 roku został mianowany rektorem nowo powstałej Akademii Sztuk Pięknych w Bratysławie. Brał również udział w tworzeniu Słowackiej Galerii Narodowej.

Brał udział w tworzeniu profesjonalnych czasopism i antologii surrealistycznych (Sen i rzeczywistość). Malował głównie w technice olejnej na płótnie. Koncentrował się głównie na malarstwie figuratywnym i martwych naturach, używając metafor i symboli. Przed wojną malował obrazy zaangażowane społecznie i ponure (Zamordowany poeta, Katastrofa) oraz o tematyce wiejskiej (Krowa). Jego arcydzieła pochodzą z okresu II wojny światowej (Nieszczęście). Po wojnie charakteryzował go styl poetyckiego realizmu (Matka z dzieckiem na plecach, Macierzyństwo, Leżąca dziewczyna).

W 1963 r. otrzymał tytuł Zasłużonego Artysty, a w 1968 r. został uznany za Artystę Narodowego.