Josef Kinzel

Josef Kinzel, urodzony 4 maja 1852 roku w Lobenstein na Śląsku Austriackim i zmarły 4 sierpnia 1925 roku w Spitz an der Donau, był austriackim artystą, który poświęcił się malarstwu pejzażowemu i rodzajowemu.

Jego artystyczne wykształcenie zaprowadziło go do Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu, gdzie studiował pod kierunkiem Eduarda von Engertha, Karla von Blaasa, Carla Wurzingera i Augusta Eisenmengera. Od 25 października 1879 roku kontynuował studia w Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Monachium pod kierunkiem Aloisa Gabla i Otto Seitza.

W 1883 roku został mianowany członkiem wiedeńskiego Künstlerhaus. Od 1900 roku rozpoczął eksplorację regionu Wachau w Dolnej Austrii, zaczynając od Joching, później w Weißenkirchen od 1905 roku i wreszcie w Spitz an der Donau od 1919 roku.

Kinzel koncentrował się głównie na malarstwie rodzajowym, choć tworzył także pejzaże. Jego prace były szeroko publikowane w formie drzeworytów.

Jego osiągnięcia artystyczne zostały docenione poprzez przyznanie mu w 1903 roku małego Złotego Medalu Państwowego, a w 1910 roku otrzymał prestiżową nagrodę Drasche Prize.

Nie należy zapominać o jego córce Elisabeth Hermine (Liesl) Kinzel, która urodziła się w Wiedniu 18 maja 1886 roku i zmarła w Spitz an der Donau 19 lipca 1961 roku. Poszła w ślady ojca i również została utalentowaną malarką.