Karl WEISSGERBER
Carl Weisgerber urodził się 25 października 1891 r. w Ahrweiler, malowniczym miasteczku w dolinie Ahr, charakteryzującym się uprawą winorośli i turystyką. Był czwartym dzieckiem Carla Huberta i Elisabeth Weisgerberów i dorastał wraz z rodzeństwem Marią, Anną, Elisabeth i Wilhelmem przy Niederhutstraße 23. Kolejny brat, Heinrich Weisgerber, zmarł już po urodzeniu w 1887 roku.
Rodzina prowadziła zakład tapicerski i rymarski w Ahrweiler, gdzie wszystkie dzieci, w tym młody Carl, musiały pomagać. Talent artystyczny Carla był widoczny od najmłodszych lat, zachęcony pasją ojca do teatru amatorskiego. Zaczął projektować scenografie teatralne, spędzał wolny czas w lesie i na polowaniach, a także zajął się taksydermią i rysowaniem zwierząt. Mimo tych skłonności pozostał aktywny w zakładzie rzemieślniczym rodziców. Prace z tego okresu przedstawiają motywy doliny Ahr i Ahrweiler w gwaszu i pastelu.
W wieku 26 lub 27 lat talent Carla Weisgerbera został odkryty i zachęcony przez Willy’ego Spatza. Zainspirowany przez Spatza, Weisgerber złożył podanie do Akademii Sztuki w Düsseldorfie w 1918 roku i rozpoczął studia w klasie pejzażu Maxa Clarenbacha. Później zajął się malarstwem zwierząt w klasie Juliusa Paula Junghansa i prawdopodobnie ukończył studia w 1922/1923 roku. Nawiązał przyjaźń na całe życie z malarzem zwierząt Georgem Wolfem, który również studiował u Junghansa.
W 1924 roku poślubił Amalie Mathilde Hirsch z Oberwesel-St. Goar w Düsseldorfie, gdzie w 1927 roku urodził się ich jedyny syn. Weisgerber spędził całe swoje artystyczne życie w Düsseldorfie, ale także w dolinie Ahr, w regionie Eifel, w okolicach Adenau i podróżował do Holandii, Fryzji Wschodniej, Szwecji, Tyrolu i ówczesnej Jugosławii.
Weisgerber brał udział w wystawach organizowanych przez Młodą Nadrenię, Grupę Reńską i Secesję Reńską oraz był członkiem Stowarzyszenia Artystów w Düsseldorfie. Jego obrazy były prezentowane na Wielkich Niemieckich Wystawach Sztuki w Monachium w latach 1938-1944, a także znalazły przychylność Hitlera i innych czołowych narodowych socjalistów. Po śmierci w 1968 roku Carl Weisgerber został pochowany na cmentarzu w Düsseldorfie-Heerdt.
Jego prace były pokazywane na różnych wystawach zbiorowych, w tym na wystawie „Die Westfront” w Essen w 1933 roku, a także na wystawie „Junge Kunst im Deutschen Reich” w wiedeńskim Künstlerhaus w 1943 roku. W 1964 roku odbyła się duża wystawa jego prac wraz z Herbertem Griebitzem w Kunstverein für die Rheinlande und Westfalen w Kunsthalle Düsseldorf.