Otto Pippel

Otto Eduard Pippel urodził się 10 lutego 1878 roku w Łodzi, w Kraju Nadwiślańskim, w Imperium Rosyjskim. Był niemieckim malarzem i jednym z najważniejszych późnych impresjonistów w południowych Niemczech.

Po wstąpieniu do Szkoły Sztuki Stosowanej w Strasburgu w 1896 roku, gdzie studiował pod kierunkiem Antona Sedera, ukończył szkolenie w Karlsruhe pod kierunkiem Friedricha Fehra i Juliusa Hugo Bergmanna. Później kontynuował naukę u Gotthardta Kuehla w Akademii Drezdeńskiej. Pobyt w Paryżu w 1908 roku umożliwił mu kontakt z francuskimi impresjonistami. W 1909 roku ostatecznie osiadł w Planegg niedaleko Monachium.

Pippel był członkiem „Luitpoldgruppe” i po raz pierwszy zaprezentował swoje prace w Monachium w 1912 roku. W latach 1911-1931 regularnie brał udział w wystawach Glaspalast, prezentując łącznie 55 prac. Od 1917 roku był członkiem Monachijskiej Spółdzielni Artystów.

Podczas I wojny światowej, dzięki znajomości języka rosyjskiego i polskiego, służył jako tłumacz w obozie jenieckim Lechfeld. Pomimo konserwatywnych przedstawień natury, jego prace były również wystawiane w czasach nazistowskich. Do NSDAP wstąpił w listopadzie 1939 roku.

Pippel zmarł 17 maja 1960 roku w Planegg, gdzie znajduje się również jego grób. Jego bogata twórczość obejmuje głównie pejzaże, martwe natury i pejzaże miejskie. Jego prace charakteryzują się impastową, połyskującą aplikacją farby, która stara się uchwycić światło i powietrze na obrazie. Jego styl pozostawał w dużej mierze niezmieniony przez lata w impresjonistycznym sensie, choć od czasu do czasu można rozpoznać ekspresyjne podejście.

Prace Otto Eduarda Pippela można zobaczyć między innymi w Städtische Galerie im Lenbachhaus i Städtische Galerie Rosenheim.