Willy TER HELL
Wilhelm Reemt ter Hell, znany jako Willy ter Hell, urodził się 2 grudnia 1883 r. w Norden, a zmarł 1 lipca 1947 r. w Hofgeismar. Był niemieckim malarzem pejzażystą, rysownikiem i grafikiem. Ter Hell dorastał jako siódme z dziewięciorga dzieci licytatora Jana ter Hell i jego żony Aleidy Harminy z domu Meyer. Rodzina pochodziła z Dreibergen w Ammerland i wyemigrowała do Fryzji Wschodniej. Oboje rodzice byli pobożnymi luteranami, a jego matka od najmłodszych lat uczyła swoje dzieci sztuki rysowania.
Willy ter Hell uczęszczał do Ulrichsgymnasium w Norden i ukończył szkołę z maturą. Chociaż początkowo chciał studiować sztukę, trudności finansowe uniemożliwiły mu to. Zamiast tego w 1901 roku rozpoczął praktykę jako malarz teatralny w Berlinie. Po trzech latach udało mu się przenieść do Berlińskiej Akademii Sztuk Pięknych jako student profesora Hardera, gdzie intensywnie pracował nad panoramami i dioramami. Jednak z powodu choroby ojca, ter Hell musiał sfinansować swój pobyt w Berlinie w inny sposób i pracował jako płatny asystent Hardera. Uczęszczał również na wieczorowe zajęcia w berlińskim Muzeum Sztuki Dekoracyjnej.
W 1906 roku, za radą przyjaciół, ter Hell zgłosił trzy swoje prace na Wielką Berlińską Wystawę Sztuki, które zostały zaakceptowane. To wzmocniło jego determinację do pracy jako malarz. W tym samym roku przeniósł się do Drezna, aby studiować pod kierunkiem Eugena Brachta. Pomimo początkowego sceptycyzmu ze strony Brachta, ter Hell otrzymał swobodę rozwijania własnego stylu. Został kilkakrotnie uhonorowany, w tym Wielkim Srebrnym Medalem i Wielkim Złotym Medalem na wystawach studenckich.
Po udanym okresie w Dreźnie, ter Hell przeniósł się z powrotem do Berlina, gdzie poznał i poślubił Margarete Starck w 1912 roku. W 1920 roku urodziła się ich jedyna córka Ina, która później również została malarką. Prace ter Hell były wielokrotnie nagradzane, a on sam był reprezentowany na ważnych wystawach, w tym na Międzynarodowej Wystawie Sztuki w Monachium i na Światowych Targach w San Francisco w 1915 roku.
Willy ter Hell był członkiem Märkischer Künstlerbund i brał udział w malowaniu Brandenburghalle w ratuszu w Schönebergu. Podczas I wojny światowej służył jako żołnierz na froncie, ale był w stanie pozostać aktywnym artystą. Po wojnie odbył liczne podróże studyjne i wyspecjalizował się w przedstawianiu niskich pasm górskich.
1 kwietnia 1933 r. ter Hell wstąpił do NSDAP i w kolejnych latach był uznanym artystą w narodowosocjalistycznych Niemczech. Był honorowym członkiem Izby Kultury Rzeszy i brał udział w kilku ważnych niemieckich wystawach sztuki. Wiele z jego prac zostało nabytych przez prominentnych narodowych socjalistów. W 1943 r. jego berlińskie studio zostało zniszczone, a większość prac zaginęła. Następnie przeniósł się do Turku, a w końcu do Hofgeismar, gdzie zmarł na zapalenie płuc w 1947 roku.
Ter Hell zawsze pozostawał blisko swojej wschodniofryzyjskiej ojczyzny. Regularnie czytał Norder Ostfriesischer Kurier i był członkiem Berlińskiego Stowarzyszenia Wschodniofryzyjskiego. Dopiero w 2008 r. w Muzeum Historii Lokalnej w Norden zorganizowano wystawę jego prac, na której zaprezentowano około sześćdziesięciu dzieł artysty.