Miklós Barabás

Miklós Barabás (10 Şubat 1810, Márkosfalva, Háromszék İlçesi, Macaristan – 12 Şubat 1898, Budapeşte, Macaristan), özellikle 1847’de genç Franz Liszt ve 1853’te İmparator I. Franz Joseph gibi önemli figürlerin özünü yakalayan olağanüstü portre resimleriyle ünlü bir Macar ressamdı.

Barabás eğitimini Nagyenyed’deki (bugünkü Aiud, Romanya) Protestan okulunda aldı. Küçük yaşlardan itibaren sanatsal yetenek gösteren Barabás, 1829’da Viyana’ya giderek kısa bir süre Johann Ender’in öğrencisi oldu. 1830’da Kolozsvár’a (günümüzde Cluj-Napoca, Romanya) dönerek Gábor Barra’nın (1799-1837) gözetiminde litografi alanındaki becerilerini geliştirdi. 1831’de Romanya’nın Bükreş kentine taşındı. Sanatsal yolculuğu onu 1834-1835 yıllarında İtalya’ya götürdü ve burada gelecekteki çalışmalarını büyük ölçüde etkileyen İskoç sanatçı William Leighton Leitch’in rehberliğinde suluboya resim eğitimi aldı. Barabás 1855 yılında Peşte’ye yerleşti.

Barabás, Reform Çağı’nın edebi ve siyasi figürlerinden büyük destek gördü ve Macar ulusal sanatında öncü bir figür olarak ortaya çıktı. Macaristan’daki sanat ortamının şekillenmesinde önemli bir rol oynadı ve Macar tür resminin temelini atmasıyla tanındı. Başyapıtı olan “Panayıra Giden Romen Ailesi” (1844), halk türünde resmin özü olarak selamlandı ve Peşte’deki izleyicileri büyülemeden önce 1844 Viyana Sanat Derneği sergisinde beğeni topladı.

Barabás, Peşte’deki yaşamı boyunca, mutlakıyet dönemlerinde mali zorluklarla karşılaşmış, bu da onu fotoğrafçılık ve sunak ressamlığı yaparak sanatsal uğraşlarını çeşitlendirmeye yöneltmiştir. Azmi, 1859’da Sanat Derneği’nin kurulmasıyla sonuçlandı ve 1862’den vefatına kadar bu derneğin başkanlığını yaptı.

Barabás’ın eserleri Macaristan, Avusturya ve Romanya’nın elit kesimini yansıtan çok sayıda resmi portreden oluşmaktadır. Konuları siyasi figürler, müzisyenler ve edebi ikonlardan dini liderler, askeri personel ve yüksek sosyete üyelerine kadar uzanıyordu. Ayrıca, kırsal yaşam sahnelerini tasvir etmiş ve dokunaklı köylü aile portreleri hazırlamıştır. Gerçekçi üslubuyla tanınan Barabás’ın eserleri, fotoğrafın ve Empresyonist akımın ortaya çıkışından önce, 19. yüzyıl ortası Avrupa’sında yankı uyandırdı. Daha sonraki yıllarında bile, 1884’te saygı duyulan Macar şair János Arany gibi önemli figürleri ölümsüzleştirmeye devam etti.

Barabás’ın mirası sanatsal çabalarının ötesine geçerek 1867’den Budapeşte’deki ölümüne kadar Macaristan Parlamentosu’nda Peşte’yi temsil eden bir üye olarak görev yaptı.