Romano Mussolini

Romano Mussolini 26 Eylül 1927’de Forlì’de doğdu ve 3 Şubat 2006’da Roma’da öldü. Seçkin bir İtalyan caz piyanisti ve çok yönlü bir sanatçıydı.

Romano Mussolini’nin 1962 doğumlu büyük kızı Alessandra Mussolini ve 1974 doğumlu küçük kızı Rachele Mussolini olmak üzere iki kızı vardı. Her iki kızı da İtalya’da sağcı milliyetçi politikacılar olarak faaliyet göstermekte ve böylece Mussolini ailesinin siyasi mirasını devam ettirmektedir.

Aynı adı taşıyan 2003 doğumlu torunu Romano Floriani Mussolini yetenekli bir profesyonel futbolcudur ve İtalyan kulübü Lazio Roma’da başarıyla oynamaktadır.

Romano Mussolini, faşist İtalya’nın tarihi diktatörü Benito Mussolini’nin en küçük oğludur ve annesi Rachele Mussolini, kızlık soyadı Guidi’dir. Ailede iki erkek ve iki kız kardeşi vardı.

Romano Mussolini, faşist İtalya döneminde caz müziğine karşı tutkulu bir ilgi duymaya başlamıştı. Caz sahnesinde saygın bir uzman haline geldi ve ünlü dergiler için makaleler yazdı. Mussolini piyano çalmayı kendi kendine öğrendi.

Keman çalan babasıyla birlikte klasik eserler icra etmesine rağmen, bir caz aşığı ve yazar olan kardeşi Vittorio aracılığıyla savaşın Amerikalı muhaliflerinin müziğiyle ilk kez temas kurdu. İkinci Dünya Savaşı’nın sona ermesinden sonra Ischia, Napoli ve Roma’da çeşitli gruplarda ve farklı takma adlar altında caz müzisyeni olarak sahne aldı.

Ancak “Romano Mussolini All Stars” grubunu kurduktan sonra İtalya’da büyük bir üne kavuştu ve ünlü bir caz müzisyeni haline geldi. 1963’te çıkardığı “Jazz Allo Studio 7” albümü onu uluslararası üne kavuşturdu ve Chet Baker, Caterina Valente, Dizzy Gillespie, Duke Ellington ve Lionel Hampton gibi büyüklerle çalışmasını sağladı. Romano Mussolini geleneksel büyük grup cazının ve samimi komboların tutkulu bir savunucusuydu. Aralarında tromboncu Guido Pisticchi ve tenor saksafoncu Massimo D’Avola’nın da bulunduğu çok sayıda ortak kayıtla genç yetenekleri destekledi.

Romano Mussolini müzik kariyerinin yanı sıra sanat dünyasında da aktifti. Ana odağı figüratif resim yapmaktı, genellikle palyaço motifleri ve bazen de gerçeküstü manzaralar yaratıyordu.